غرق عشق

 

بیقرار است دلم این دل ِ بیتاب چه کنم؟
شده ام عاشق ِ یک دلبر ِ جذّاب چه کنم؟
.
خُفته در بسترم هرشب هوس ِ دیدارش
از خیالش نبرَد چَشم ِ مرا خواب چه کنم؟
.
هرچه کردم رُخش از حافظه ام پاک نشد
نقش ِ ماه است مُصوَّر شده در آب چه کنم؟
.
فکر وُ ذکرم همه با اوست وُ تنم غرق ِ نیاز
بی حیایی شده این دل.. دل ِ ناباب چه کنم؟
.
اینکه برداشته ای سنگ ِ بزرگ است دل ِ من
نیست در بُنیه ی من قدرت ِ پرتاب چه کنم؟
.
ماهی ام من که شده عاشق ِ صیّاد وُ اگر
نتوانم بشـَوَم طُعمه ی قلّاب چه کنم؟
.
ساقی ِ عشق که چنین کُهنه شرابم دادی
گر ننوشم من از این جام ِ می ِ ناب چه کنم؟
.
غرق ِ عشقش شده است قایق ِ چوبین ِ دلم
دلم افتاده در این وَرطه ی گرداب چه کنم؟
.
چه کنم در طلبش؟ از که بخواهم کمکی؟!
چاره ام نیست.. مرا معجزه دریاب.. چه کنم؟
.

 

دلتنگی

 

گاهی دلم هوای ِ یه کسی رو میکنه که دیدنش مَحاله!
دلم میخواد یه لحظه بشه ببینمش که اونم فقط خیاله...
.
یه حسّی از درونم چنگ به دلم میزنه یهو دلم میریزه!
تازه اونوقت میفهمم اونکه دیگه پیشم نیست چقد برام عزیزه!
.
انگار تموم ِ هستی باهم تبانی کردن اونو یادم بیارن!
هرجا نگام میفته از اون جلوی ِ چشمام یه اثری میذارن!
.
یا یکی رو میبینم چهرش.. صداش.. اداهاش.. همه شبیه ِ اونه
یا بوی ِ عطری میاد که بوی ِ اونو میده.. لعنت به این زمونه!
.
چه احساس ِ بدیه قلبم داره میگیره که چاره ای ندارم
به کی بگم غمم رو؟ خدا دلم تنگ شده میخوام بیاد کنارم!
.

 

با باور خیالش

 

دیشب هوای ِ یارم خواب وُ خیالی ام کرد
یاد ِ نگاه ِ مستش حالی به حالی ام کرد!
.
با باور ِ خیالش تا اوج ِ عشق رفتم
عشقش چو باده ی ناب از غصّه خالی ام کرد!
.

 

غزلی طعم لب تو

 

سرگشته از آن نوش ِ لب ِ لعل ِ تو هستم
وَز بوسه ی عشق ِ تو چو میخواره ی مستم!
.
آندم که خدا وَحی ز عشق ِ تو به من داد
از هرچه کز این عشق سَوا بود گـُسَستم!
.
نه پیرو ِ دینم وَ نه فرمانبر ِ ایمان 
من بنده ی عشق ِ توام وُ بوسه پرستم!
.
بیرون نشود روح ِ من از باغ ِ خیالـَت
تا در طلب ِ بوسه ی عشق ِ تو نشستم!
.
امشب که در آغوش ِ خیال ِ تو شـَوَم باز
آنقدر ببوسم که بنالی تو ز دستم!
.
از بوسه سرودم غزلی طعم ِ لب ِ تو
این قافیه ها را ز تمَنـّای ِ تو بستم...
.

 

گاه.. تو...

 

گاه تو انگیزه ی آرامش وُ ذوق ِ عملم میشوی
گاه دلیل ِ عصَبانیت وُ خشم وُ جَدَلم میشوی!
.
گاه گریزان شـَوَم از یاد ِ تو وُ نام ِ تو 
گاه چنان ورد ِ زبانی که ضرب المثلم میشوی!
.
گاه چه دوری ز خیال ِ من وُ رؤیای ِ من
گاه چه نزدیک، که انگار بغلم میشوی!
.
گاه خیالت ببرد روح ِ مرا تا خدا
گاه تو اغواگر ِ افکار ِ خوش ِ مُبتذلم میشوی!
.
گاه شـَوَد سمت ِ نگاهت متوجّه به من
گاه که اصلاً نمیبینی ام وُ بی مَحَلم میشوی!
.
گاه شـَوی تلخ بکامَم چو بَد میشوی
گاه که خوبی تو عشقم عسلم میشوی!
.
گاه به وَجد آیَم وُ از شوق ِ تو شاعر شوَم
گاه که نه دائم تو جان ِ غزلم میشوی!
.
گاه وُ بیگاه ندارد همه ی من تویی
زندگی ام هستی وُ حتّی اَجَلم میشوی!
.