همه میرَوَند به باغ سیزده به دَر کنند
از بَد وُ آفـَت وُ شـَر به صِحَت گــُذر کنند!
.
چونکه از نگاهشان نـَحس وُ نامبارک است
"سـیزده" وَ باید از این عدد حَذر کنند!
.
سیزده مثل ِ من است بَدشـُگون وُ بَدبیار
بیگناه به چَشم ِ بَد سوی ِ او نظر کنند!
.
من وُ این عدد فقط جُرممان بَخت ِ بَد است
تا که میرسند به ما فکر ِ بَد به سر کنند!
.
وای از این خیال ِ بَد که به نارَوا بَرَند
هرکه وُ هرچه بُوَد ریشه اش تبر کنند!
.
با نگاهِت سنیمو پُر ِ سوز ِ آه نکن
رحم کن به قلب ِ من.. دلو زابراه نکن!
.
بفدای ِ اون چشات دیگه طاقت ندارم
تو رو به خدا قسم اینطوری نگاه نکن!
.
شراب از مستی ِ چشمت خجل شد
نگاه ِ نافذت سُلطان ِ دل شد!
.
من از جام ِ می ِ مهر ِ تو خوردم
که عشقت با وجودم متصّل شد!
.
وَ هِی بهار می آید وُ هِی پاییز میگذرد
وَ روزگار ِ من همچنان غم آمیز میگذرد...
.
عُمری که آب ِ روان است وُ ز لب ِ جوی می رود
از میان ِ گلوی ِ من بُرّان چو تیغ ِ تیز میگذرد!
.
گویَند گُذر ِ زمان طلاست وَ ارزش دارد
پس عُمر ِ گران ِ من چه که ناچیز میگذرد؟
.
ای خدا مَرا ببین وُ خوب تماشا کن
که چگونه اشک هایَم ز دیده خونریز میگذرد...
.
من همان بنده ی پُر نیاز ِ توام که به زور
هر لحظه ز عُمرم به تقوی وُ پرهیز میگذرد...
.
خسته ام دیگر از این روزهای پُرتکرار
از امروز وُ فرداهای پوچی که یکریز میگذرد...
.
تا کِی چَشم ِ امید ببندم به فردای نآمده؟
چقـر تحمُّل کنم وَ بگویم این نیز میگذرد؟
.
