یلدا

 

یلدا که شد
هندوانه ی سرخ وُ انار باید باشد

.

شب، دور ِ همی
تا به سپیده انتظار باید باشد

.

زیبایی ِ یلدا همینهاست
مگر جز این است؟

.

زشتیش دل ِ من
دل ِ تنهاست که بی یار باید باشد

.

 

هنر

 

هُنر زیباترین معشوق ِ دنیاست
که عشقـَش در دلم پیوسته برجاست...
.
ندیدم لذّتی بالاتر از آن!
هُنر هرجا که باشد لذّت آنجاست...
.
هُنر این مونس ِ تنهایی ِ من
برایم بهترین دلبستگی هاست!
.
نگویم دردِدل با کَس که تنها
هُنر سنگ ِ صبور ِ دردِدلهاست...
.
هُنر عشق است.. عشقی بی نهایت
وَ تنها یار ِ من این عشق ِ زیباست!
.
عجب زیبانگاری داده بر من
خداوندی که خود زیباترین هاست...
.

 

 

بزن مطرب

 

به سَـر امشب هوای ِ یار دارم
هوای ِ لحظه ای دیدار دارم!
 .
هوای ِ گریه دارم.. گریه ی زار
بزن مُطرب بزن آن زخمه بر تار!
.
بزن آهنگ ِ غمگین تا بسوزم
بسوزم با غم ِ این حال وُ روزم...
.
کسی از حال ِ قلبم باخبر نیست
بزن مُطرب که سازِت بی ثمر نیست!
.
سَبُک میشه دلم از سوز ِ این ساز
بزن مُطرب بزن باز وُ بزن باز...
.
بذار بُغض ِ گلوم بشکافه از هم
بذار خالی بشه این سینه از غم...
.
بذار اشک ِ چشام شُرشُر بریزه
طبیبم باش که احساسم مریضه!
.
دلم میخواد برهنه باشم امشب
تنم داغه.. دارم میسوزم از تب!
.
میخوام از مِی بشم بی عقل وُ بی هوش 
بزن مُطرب بزن پیکی تو هم نوش...
.
تو امشب درد ِ من رو چاره سازی
بزن مُطرب چه غوغا مینـَوازی!
.
تو بنـْواز تا منم با تو بخونم
بذار آواز شه شعر ِ جُنونم!
.
بخونم با دلی نالان از عشق 
اَمان وُ وای اَمان از عشق.. از عشق
اَمان وُ وای اَمان از عشق.. از عشق
.

 

مرگ عشق

 

تا ناکُجای ِ دنیا راهم ز یار دور است 
رفتن ثمر ندارد.. این راه بی عُبور است!
.
راهی که رَه ندارد بر هیچ سمت وُ سویی
راهی بدون ِ جادّه.. حتّی بدون ِ نور است!
.
در جستجوی ِ عشقم پای ِ برهنه رفتم
راهی که انتهایش دانم درون ِ گور است!
.
هم راه بسته بر من.. هم من بُریده از راه
اسباب ِ مرگ ِ این عشق انگار جُفت وُ جور است!
.
دنیا ندید بر من یکروز عاشقی را 
عشق ِ مرا نظر کرد.. دنیا چه چشم شور است!
.
با اینکه وصل ِ این عشق ناممکن وُ مَحال است 
قلبم به پایَش امّا میسوزد وُ صَبور است!
.
دانم رَوا نباشد ماندن به پای ِ این عشق
امّا دل است دیگر.. بی عقل وُ بی شعور است!
.
تقدیر ِ من هم این بود.. جای ِ شکایتی نیست
این رسم ِ روزگار است.. رسمَش همیشه زور است!
.

 

سلاح گرم احساس

 

رسیدی با سِلاح ِ گرم ِ احساس.. دل ِ سرسَختمو مغلوب کردی
زدی تیر ِ محبّت رو به قلبم.. خودت رو پیش ِ من محبوب کردی...
.
دوباره زنده شد احساسم انگار.. تو در من عشق رو بیدار کردی
کویر ِ خشک ِ قلب وُ باورم رو رسیدی با دلِت گلزار کردی!
.
برام از عشق گفتی از قشنگیش.. تنم لرزید وُ قلبم زیر وُ رو شد
نگاهم با همه بدبینیا با جهانی تازه انگار روبرو شد!
.
تویی حالا برام تنها بهانه برای گفتن ِ شعر از قشنگی
رسیدی وُ درونم پُر شد از عشق.. شدم باز غرق ِ رؤیاهای رنگی...
.
بگو بازم برام یار ِ قدیمی.. بگو از عاشقی هرچی میدونی
بگو تنهام نمیذاری وُ هستی.. بگو که تا ابد پیشم میمونی...
.
بمون با من دلیل ِ شادی ِ دل.. بمون تا غم توی سینم بمیره
بگیر از من تمام ِ غصّه ها رو.. که از تو قلب ِ مُردَم جون میگیره!
.
تو که مثل ِ گلای یاس ِ خوشبو پُر از زیبایی وُ احساس هستی
دل ِ من که یه گلدون ِ شکسته ست ولی بازم توو این گلدون نشستی!
.
فدای بی ریاییت مهربونم که من رو لایق ِ مِهرت میدونی
چه خوبه که تو رو دارم دوباره.. چه خوب که باز تو با من همزبونی...

.