مستم کنید...

 

من عاشق ِ شرابم
من دائمُ الخرابم
.
مستم کنید دَمادَم
آسان شوَد عذابم
.

 

هوس یا عشق یا عادت؟

 

هَوَس یا عشق؟ یا عادت؟ کدامَش؟
هرآنچه دوست داری تو بنامَش
.
ولی من گویَمَش رؤیای ِ زیبا
که شیرین است فقط در خواب، کامَش
 .
اگر دیدی کسی گفت عاشقم من
بدان شعر وُ غزل باشد کلامش
.
وگرنه عشق در این عصر وُ دوران
کجا بوده؟ که من گویَم سلامش!
.
هرآنکس که رسانَد بر تو نفعی
تو آنگاه میزنی جامَت به جامَش
.
دگر پس عاشقی معنا ندارد
دُکان و دَکّه بازار است تمامَش
.
سُرودم این غزل آگاه گردی
کُنی تدبیر با خود از پیامش...
.

 

از عشق...

 

از عشق میسُرایَم.. از حسّ ِ ناب ِ جانم
از رنج ِ دلپذیری کز مهر ِ تو در آنم!
.
یاد ِ تو در وجودم هردَم روان وُ جاری ست
نامَت چو دُرّ وُ گوهر میریزد از زبانم!
.
سرمای ِ روزگارم از تو همیشه گرم است 
رنگ ِ بهار دارد با عشق ِ تو خزانم!
.
خون در درون ِ قلبم میجوشد از تو انگار
عشقت چو آتش ِ داغ میسوزد استخوانم!
.
این عشق در دل ِ من تا هست غم ندارم 
صدساله هم که باشم با عشق ِ تو جَوانم!
.
از عشق ِ توست اگر جان جامانده در وجودم
این جان ِ نیمه جان هم از توست مهرَبانم!
.
من عاشق ِ تو هستم در اوج ِ بی تو بودن
سخت است تاب ِ این عشق.. امّا میتوانم!
.

معذرت میخواهم

 

معذرت میخواهم از اینکه تو را لایق نبودم
زآنکه آنگونه که در شأن ِ تو بود عاشق نبودم
.
معذرت میخواهم از اینکه برای عشق ِ پاکـَت
عاشقی یکرنگ وُ بی آلایش وُ صادق نبودم
.

 

به فصل گرم عاشقی

 

آبیاری میکنم هر روز
باغچه ی احساسم را
تا نخـُشکد ساقه ی سبز وُ ظریف ِ دوست داشتنم!
که به فصل ِ گرم ِ عاشقی
"گُل ِ عشق" برویَد از آن
تا اگر روزی رهگذری آمد برای چیدنش
عاشق شـَوَم او را
عاشق شـَوَد مرا...
.