بر سر ِ من چه آمده؟ چرا نمانده طاقتم؟!
چرا خیال ِ او ز من برده قرار وُ راحتم؟!
.
کم بوده غم برای من ای روزگار ِ لعنتی؟
عاشقی ام دیگر چه بود؟ کجا بَرم شکایتم؟!
.
اینهمه غم که میخورم کِی خبرش رسَد به او؟!
او که ز من بیخبر است.. پس چه ثمر ریاضتم؟!
.
هرچه که میکشم همه از دل ِ لامروَّت است
میروم هرکجا روَد.. تا چه شود نهایتم!
.
هرشبم از هوای ِ او خواب مرا نمیبرد
او شده قبله گاهم وُ زمزمه ی عبادتم
.
قصّه ی روزگار ِ من قصّه ی رنج وُ حسرت است
چشمه ی اشک شد ز من هرکه شنید حکایتم!
.
صبا بیا شعر ِ مرا ببر بخوان پیش ِ خدا
حاجت ِ من به او بگو تا بکند اجابتم!
.
