منو رَها میکنن از غم ِ بی انتها
با خودشون میبرَن دسته ی پروانه ها!
.
میبرَن تا شهر ِ دل.. شهر ِ پُر از آرزو
پای نماز ِ نیاز.. با دل ِ پاک.. بی وُضو
.
روی سجّاده ای بافته از انتظار
توی ِ هوایی پُر از عطر ِ گلای بهار!
.
- با زبون ِ دلم میطلبم از خدا
با تمام ِ وجود حاجَتمو بیصدا!
.
میطلبم از خدا دیدن ِ روی ِ دوست
راه طلب میکنم؛ راه ِ رَه ِ کوی ِ دوست
.
آرزو میکنم بی حَد وُ حَصر وُ مَحال
آرزویی غریب.. آرزوی ِ وصال!
.
آرزو میکنم رنگ ِ دل آبی بشه!
رنگ ِ لب ِ عاشقا سُرخ ِ شرابی بشه!
.
آرزو میکنم عشق حقیقت بشه!
جای ِ آئین وُ دین مهر طریقت بشه!
.
آرزو میکنم آرزو نـَمونه
خدا هر آدمی رو به خواستـَش برسونه!
.
