هیچکس مثل تو نبود

 

هیچکس مثل ِ تو خوشبو وُ مُعَطـّر چو عطر ِ یاس نبود
مثل ِ تو خوش صورت وُ خوش قامت وُ زیبالباس نبود!
.
هرگز ندیده ام شبیه ِ دو چشمان ِ روشن ِ تو را
یک لحظه نگاه ِ تو با هیچ نگاه، قابل ِ قیاس نبود!
.
هیچکس جذاب وُ خیره کننده وُ آنقدر دلرُبا
مثل ِ رُخَت که میبُرد از سَرم هوش وُ حواس نبود!
.
اخلاق ِ باوقار وُ مهربان ِ تو را هیچکس نداشت
هیچکس مثل ِ تو دلخواه وُ دلنشین وُ باکلاس نبود!
.
بیخود نبود که من عاشق وُ شیدای ِ تو شدم
این عشق شالوده ی نگاه ِ تو بود وُ بی اساس نبود!
.

 

حس گناه

 

نیمه شب است وُ من هنوز بیدارم 
چقدر امشب هَوَس ِ دوست داشتن دارم!
.
دلم او را چقدر میخواهد 
که سَرَش را به سینه بُگذارم 
وَ بپیچم به دور ِ اندامش وای 
دور شو ای فکر ِ بی حَیاء ز افکارم!
.
من نباید به عشق بیاَندیشم
وَ خودم را چنین بیآازارم
.
منکه هَرشب به یاد ِ آغوشش
زانو به بَغـَل به کـُنج ِ دیوارم
وَ میان ِ خیال ِ دستانش
مَست ِ عشق مینشینم گـُنه کارم!
.
نه نمی خواهم اینچنین باشم
بخدا دیگر از خودم بیزارم!
.
هرچه میکشم از این خرابه دل است
باید این لعنتی را ز سینه بردارم!
.
منکه میدانم آخر از عشق میمیرم
ای خدا هرچه زودتر تمام کن کارم!
.