حِس وُ حالم ظریف وُ عُریان است
مثل ِ عُریانی ِ تن ِ نوزاد...
.
وَ نگاهم همیشه رؤیایی ست
مثل ِ رؤیای ِ کور ِ مادرزاد...
.
حرفهایم از درون ِ دلم
مثل ِ شعری که از قلم جاری ست...
.
وَ زبانم لطیف وُ شیرین است
مثل ِ شیرینی ِ تـَر ِ قنـّاد...
.
کوهنوردی رفت بر بالای ِ کوه
دید از آن بالا همه فـَرّ وُ شـُکوه
.
گفت : ای کوه ِ قوی.. کوه ِ بلند
آمدم بَر تو بگیرم از تو پَند
.
مردمان گویند طاقت میکنی
در بَلاها استقامت میکنی
.
مُحکم وُ مغروری وُ می ایستی
هیچگاه بر قدرتی خـَم نیستی
.
آمدم بر تو ببینم کوه کیست؟
اینهمه قدرت که دارد بَهر ِ چیست؟
.
بر فراز ِ قُلّه ات چون آمدم
از همه اسرار ِ تو آگه شدم
.
من غرورم را کُنون دریافتم
اینک این بالا شهامت یافتم!
.
گوئیا با بیم وُ ترس بیگانه ام
میزند دست ِ خدا برشانه ام!
.
دیگرم کم تاب وُ طاقت نیستم
مثل کوهی استُوار می ایستم!
.
کوهنوردی کوه صِفت هستم کُنون
کز صِفات ِ کوه جویَم رَهنـَمون...
.
کو گوش که من مِیل ِ سخن داشته باشم؟
کو حرف ِ مؤثـّر که دَهَن داشته باشم؟!
.
یک حرف بفهمی مگر هست که اصلاً
در محضر ِ آن حرف ِ بزن داشته باشم؟!
.
آن چـَشم که توانـَد ببیند غم ِ من را
کو تا طلب ِ دیده شدن داشته باشم؟!
.
در روز ِگاری که کسی فکر ِ کسی نیست
غمخوار که دارد که من داشته باشم؟!
.
من هیچ ندارم بجُز این پیرهَن ِ تن
کز شـَرم ببایَد به بدن داشته باشم!
.
از بی کفنی جان به تنم هست وگرنه
گورم به کجا بود که کفن داشته باشم؟!
.
کاش رؤیاهایَم به واقعیت می پیوست!
.
کاش دریای ِ خیالم در کویر ِ زندگی ام جاری میشد...!
.
کاش مرغان ِ مهاجر آرزوهایم را به آنسوی ِ ابرها میبردند
تا ابرها باران ِ آرزوهایم را بر سرم ببارانند...!
.
کاش سقف وُ دیوارهای اتاقم از جنس ِ آسمان ِ شب میشد؛
شب ِ مهتابی.. شب ِ پرستاره.. تا من هم چون ستاره ای میدرخشیدم!
.
کاش روزگارم به زیبایی رؤیاهایم میشد!
.
کاش...
.
کاش کاش را میکاشتم وُ سبز میشد!
.
بجُز از هیچ چه باشد خلاء ِ خلوت ِ خالی ها را؟
با کسی پُر نتـَوان کرد عَدم ِ بودن ِ عالی ها را!
.
تا نخوابی شبی را ز فقر روی زمین ِ خالی
درک هرگز نتـَوانی کنی ارزش ِ قالی ها را!
.
زندگی گردش ِ ایّام به دنبال ِ غم وُ شادی هاست
چاره ای نیست که تکرار کنیم این مُتوالی ها را...
.
باید از راه ِ خیال رَد شد از این رهگذر ِ ناهموار
قدرتی هست که ممکن کند حتی محالی ها را!
.
واقعیت سبب ِ سردی ِ دل میشد اگر وَهم نبود
روح میمُرد اگر لمس نمیکرد خیالی ها را...
.
