شراب از مستی ِ چشمت خجل شد
نگاه ِ نافذت سُلطان ِ دل شد!
.
من از جام ِ می ِ مهر ِ تو خوردم
که عشقت با وجودم متصّل شد!
.
شراب از مستی ِ چشمت خجل شد
نگاه ِ نافذت سُلطان ِ دل شد!
.
من از جام ِ می ِ مهر ِ تو خوردم
که عشقت با وجودم متصّل شد!
.
وَ باز تصویر ِ چشمانش دگرگون کرد حالم
تمام ِ خاطراتش باز آمد در خیالم...
.
هوای ِ گرمی ِ آغوش ِ اَمنش بر سرم زد
به روی گونه جاری شد آن اشک ِ زلالم...
.
دُرود بر آنکه آرام ِ رَوان است
بر او که بی توقّع مهرَبان است
.
درود بر آنکسی که خاطر ِ ما
درون ِ خاطراتش جاوِدان است
.
امشب ز تمنّایَت میسوزم وُ تب دارم
هذیان به زبان گویان نام ِ تو به لب دارم!
.
در بستر ِ رؤیایَم مَستانه غزلخوانم
گویی که تو را تنها در خلوت ِ شب دارم!
.