کنار ساحل جانم

 

غمی با وُسعت ِ دریا درون ِ سینه ام دارم
درون ِ سینه ی پُرخون ولی بی کینه ام دارم...
.
کنار ِ ساحل ِ جانم تماشا میکنم غم را
چه دریای ِ سیاهی از غم ِ دیرینه ام دارم...!
.

 

آخر به سرم آمد!

 

از هرچه بَدَم آمد آخر به سَـرَم آمد
هر آنچه نمیخواستم؛ آن دُور وُ بَرَم آمد!
.
آن چیز که در چَشمَم چون خار فـُرو میرفت 
هرجا که نظر کردم پیش ِ نظرم آمد!
.

 

هر بار که تصویر ِ تو را میبینم

 

یاد ِ تو فقط دَهـَد مرا تسکینم
این دست ِ خودم نیست چه کنم؟ من اینم!
.
از سینه دلم روی ِ زمین میریزد
هربار که تصویر ِ تـو را میبینم!
.