خوزستان مال منه

 

توی ِ یک صُبح ِ قشنگ.. میون ِ اهل ِ جُنوب
با یه استکان ِ چای کنار ِ آتیش وُ چوب
.
نون ِ داغ وُ تازه که بوی ِ زندگی میده
رُطب و خُرماهای ِ تازه از نخل رسیده
.
-سَر ِ سُفره میاریم با یه احساس ِ قشنگ
یجایی زیر ِ همین آسِمونای ِ یرنگ...
.
جایی که مردمونش باصفا وُ خاکیَن
همشون مثل ِ هَـمَن.. آدمای ِ پاکیَن...
.
خوزستان مال ِ منه.. مال ِ تو.. مال ِ همه
سرزمین ِ شادی که توو دلِش پُر از غمه...
.
اینجا انقد خوبه که مردمش دوسِش دارن
واسه آباد کردنش ندیدم کم بذارن!
.
مردمش اهل ِ دلَن.. اهل ِ موسیقی وُ ساز
هم نِی انبون میزنن.. هم دَف وُ تنبک وُ جاز...
.
همه شیک وُ خوش لباس توو دیار ِ خودشون
فرقیَم نمیکنه پیر باشن یا که جوون!
.
خوزستانی عاشقه.. عاشق ِ شادی وُ شور
عاشق ِ ماهی خوری؛ اونم از نوع ِ صُبور!
.
قهوه ی لذیذ وُ تلخ، چای ِ هِل یا دارچینی
لب ِ کارون میبَرَن دور ِ هم شب نشینی...
.
جلوی ِ مهمونشون قلیه ماهی میذارن
هرچی چیز ِ خوب دارن واسه مهمون میارن...
.
آخه خوزستانیا مَردمی مهرَبونن
خوبی توو ذاتشونه.. همیشه خوب میمونن!
.
خاک ِ خوزستان ِ من خاک ِ عاشق پَروَره
هرکی توش پا بذاره دل ِ اونو میبَره!
.
خوزستان مال ِ منه.. مال ِ تو.. مال ِ همه
سرزمین ِ شادی که توو دلش پُر از غمه...
.

 

خاتم ِ عشق

 

نگارین یار ِ من صاحب جمال وُ مَه جَبین است 
چنان شیرین سخن میگوید انگار انگَبین است!
.
رُخش زیبا به زیبایی ِ قرص ِ کامل ِ ماه
صدایش چون نوای ِ ساز ِ شرقی دلنشین است!
.
دو چشمان ِ خمارآلودَش از مِی پُرتوانتر 
نگاه ِ نافذش ویرانگر ِ ایمان وُ دین است!
.
دلی دارد لطیف وُ مهرَبان بهتر ز رویَش
چو زیبارو نباشد هم برایم بهترین است!
.
گر عاشق میشوی یاری بگیر از مهرَبانان 
که یار ِ مهرَبان بر خاتم ِ عشقت نگین است!
.
خوشا بر حال ِ آنکس که چُنین یاری گُزیند 
سَرایَش در جهان همتای فردوس ِ بَرین است!
.
من از این زندِگانی باورم تنها بر این شد 
که عشق زیباترین پیشآمد ِ روی زمین است!
.

 

ز تمنایت

 

امشب ز تمنّایَت میسوزم وُ تب دارم
هذیان به زبان گویان نام ِ تو به لب دارم!
.
در بستر ِ رؤیایَم مَستانه غزلخوانم
گویی که تو را تنها در خلوت ِ شب دارم!
.

 

رویا

 

منو رَها میکنن از غم ِ بی انتها
با خودشون میبرَن دسته ی پروانه ها!
.
میبرَن تا شهر ِ دل.. شهر ِ پُر از آرزو
پای نماز ِ نیاز.. با دل ِ پاک.. بی وُضو
.
روی سجّاده ای بافته از انتظار
توی ِ هوایی پُر از عطر ِ گلای بهار!
.
- با زبون ِ دلم میطلبم از خدا
با تمام ِ وجود حاجَتمو بیصدا!
.
میطلبم از خدا دیدن ِ روی ِ دوست
راه طلب میکنم؛ راه ِ رَه ِ کوی ِ دوست
.
آرزو میکنم بی حَد وُ حَصر وُ مَحال
آرزویی غریب.. آرزوی ِ وصال!
.
آرزو میکنم رنگ ِ دل آبی بشه!
رنگ ِ لب ِ عاشقا سُرخ ِ شرابی بشه!
.
آرزو میکنم عشق حقیقت بشه!
جای ِ آئین وُ دین مهر طریقت بشه!
.
آرزو میکنم آرزو نـَمونه
خدا هر آدمی رو به خواستـَش برسونه!
.

 

از عشق...

 

از عشق میسُرایَم.. از حسّ ِ ناب ِ جانم
از رنج ِ دلپذیری کز مهر ِ تو در آنم!
.
یاد ِ تو در وجودم هردَم روان وُ جاری ست
نامَت چو دُرّ وُ گوهر میریزد از زبانم!
.
سرمای ِ روزگارم از تو همیشه گرم است 
رنگ ِ بهار دارد با عشق ِ تو خزانم!
.
خون در درون ِ قلبم میجوشد از تو انگار
عشقت چو آتش ِ داغ میسوزد استخوانم!
.
این عشق در دل ِ من تا هست غم ندارم 
صدساله هم که باشم با عشق ِ تو جَوانم!
.
از عشق ِ توست اگر جان جامانده در وجودم
این جان ِ نیمه جان هم از توست مهرَبانم!
.
من عاشق ِ تو هستم در اوج ِ بی تو بودن
سخت است تاب ِ این عشق.. امّا میتوانم!
.