بزن مطرب

 

به سَـر امشب هوای ِ یار دارم
هوای ِ لحظه ای دیدار دارم!
 .
هوای ِ گریه دارم.. گریه ی زار
بزن مُطرب بزن آن زخمه بر تار!
.
بزن آهنگ ِ غمگین تا بسوزم
بسوزم با غم ِ این حال وُ روزم...
.
کسی از حال ِ قلبم باخبر نیست
بزن مُطرب که سازِت بی ثمر نیست!
.
سَبُک میشه دلم از سوز ِ این ساز
بزن مُطرب بزن باز وُ بزن باز...
.
بذار بُغض ِ گلوم بشکافه از هم
بذار خالی بشه این سینه از غم...
.
بذار اشک ِ چشام شُرشُر بریزه
طبیبم باش که احساسم مریضه!
.
دلم میخواد برهنه باشم امشب
تنم داغه.. دارم میسوزم از تب!
.
میخوام از مِی بشم بی عقل وُ بی هوش 
بزن مُطرب بزن پیکی تو هم نوش...
.
تو امشب درد ِ من رو چاره سازی
بزن مُطرب چه غوغا مینـَوازی!
.
تو بنـْواز تا منم با تو بخونم
بذار آواز شه شعر ِ جُنونم!
.
بخونم با دلی نالان از عشق 
اَمان وُ وای اَمان از عشق.. از عشق
اَمان وُ وای اَمان از عشق.. از عشق
.

 

فال و حال...

 

فنجان زودتر از قهوه فهمید فال ِ خوبی ندارم
فالگیر زودتر از فال فهمید حال ِ خوبی ندارم
.
من از لحن ِ تیک تاک ِ ساعت، پایان ِ سال فهمیدم
نه فقط فال وُ حال.. اصلاً سال ِ خوبی ندارم
.

 

و روزگار من...

 

وَ هِی بهار می آید وُ هِی پاییز میگذرد
وَ روزگار ِ من همچنان غم آمیز میگذرد...
.
عُمری که آب ِ روان است وُ ز لب ِ جوی می رود
از میان ِ گلوی ِ من بُرّان چو تیغ ِ تیز میگذرد!
.
گویَند گُذر ِ زمان طلاست وَ ارزش دارد
پس عُمر ِ گران ِ من چه که ناچیز میگذرد؟
.
ای خدا مَرا ببین وُ خوب تماشا کن
که چگونه اشک هایَم ز دیده خونریز میگذرد...
.
من همان بنده ی پُر نیاز ِ توام که به زور
هر لحظه ز عُمرم به تقوی وُ پرهیز میگذرد...
.
خسته ام دیگر از این روزهای پُرتکرار
از امروز وُ فرداهای پوچی که یکریز میگذرد...
.
تا کِی چَشم ِ امید ببندم به فردای نآمده؟
چقـر تحمُّل کنم وَ بگویم این نیز میگذرد؟
.

 

و باز تصویر چشمانش

 

وَ باز تصویر ِ چشمانش دگرگون کرد حالم
تمام ِ خاطراتش باز آمد در خیالم...
.
هوای ِ گرمی ِ آغوش ِ اَمنش بر سرم زد
به روی گونه جاری شد آن اشک ِ زلالم...

.

 

 

دختر اهواز

 

من دختر ِ اهوازم.. در سینه پُر از رازم
خون در رگ ِ من گرم است.. با عشق هم آوازم...
.
دلداده ی کارونم.. دلبسته ی شبهایَش
از خوبی ِ اقوامَش پیش ِ همه مینازم...
.
در معرفت وُ یاری چون مرغ ِ سبُکبالم
هرکس مَدَدی خواهَد آماده به پروازم...
.
صحرای محبّت را من چشمه ی احساسم
بر ظلمت ِ شبهایَش نورانی ِ مَهنازم...
.
از مَستی وُ شیدایی چون موج ِ خُروشانم
بر هرکه مرا خواهَد جان وُ دل ِ خود بازم...
.
من دختر ِ کارونم.. آن رود ِ رَوان وُ پاک
بر زورق ِ غمهایَت دریاچه ی اعجازم...
.