عشق ِ تو برای من چه ارزشمند است
با یاد ِ تو تا هست دلم خُرسَند است!
.
غیر از تو کسی درون ِ قلبم ننشست
تا هست دلم، به عشق ِ تو پابند است!
.
هرچند دلم گدای عشق ِ تو شده ست
تا مهر ِ تو در اوست ثروتمند است!
.
گر طالع ِ من پر از غم وُ بدبختی ست
با عشق ِ تو امّا سعادتمند است!
.
از دوری ِ تو اشک ز چشمم جاری ست
با فکر ِ تو در کُنج ِ لبم لبخند است!
.
گر دست ِ فلک از تو جدا کرد مرا
زنجیر ِ دلم با دل ِ تو پیوند است!
.
دوری ِ تو تلخ است برایم ولی
امّید ِ تو شیرین مثال ِ قند است!
.
روزی به دیدنت می آیم...
روزی شاید شبیه ِ امروز شاید شبیه ِ فردا!
.
روزیکه پیرهن ِ حریر ِ آبی ام را پوشیده ام
وَ درحالیکه چین چین ِ دامنم در باد میرقصد
وَ دسته گلی را که با ذوق برایت تهیه کرده ام
از شدّت ِ لرزه ی دل وُ دستم به زمین افتاده
با صدایی بغض آلود وُ چشمانی نمناک
آهسته میگویم :
عزیزم دیدی آمدم!
.
رسیدی با سِلاح ِ گرم ِ احساس.. دل ِ سرسَختمو مغلوب کردی
زدی تیر ِ محبّت رو به قلبم.. خودت رو پیش ِ من محبوب کردی...
.
دوباره زنده شد احساسم انگار.. تو در من عشق رو بیدار کردی
کویر ِ خشک ِ قلب وُ باورم رو رسیدی با دلِت گلزار کردی!
.
برام از عشق گفتی از قشنگیش.. تنم لرزید وُ قلبم زیر وُ رو شد
نگاهم با همه بدبینیا با جهانی تازه انگار روبرو شد!
.
تویی حالا برام تنها بهانه برای گفتن ِ شعر از قشنگی
رسیدی وُ درونم پُر شد از عشق.. شدم باز غرق ِ رؤیاهای رنگی...
.
بگو بازم برام یار ِ قدیمی.. بگو از عاشقی هرچی میدونی
بگو تنهام نمیذاری وُ هستی.. بگو که تا ابد پیشم میمونی...
.
بمون با من دلیل ِ شادی ِ دل.. بمون تا غم توی سینم بمیره
بگیر از من تمام ِ غصّه ها رو.. که از تو قلب ِ مُردَم جون میگیره!
.
تو که مثل ِ گلای یاس ِ خوشبو پُر از زیبایی وُ احساس هستی
دل ِ من که یه گلدون ِ شکسته ست ولی بازم توو این گلدون نشستی!
.
فدای بی ریاییت مهربونم که من رو لایق ِ مِهرت میدونی
چه خوبه که تو رو دارم دوباره.. چه خوب که باز تو با من همزبونی...
.
توی ِ یک صُبح ِ قشنگ.. میون ِ اهل ِ جُنوب
با یه استکان ِ چای کنار ِ آتیش وُ چوب
.
نون ِ داغ وُ تازه که بوی ِ زندگی میده
رُطب و خُرماهای ِ تازه از نخل رسیده
.
-سَر ِ سُفره میاریم با یه احساس ِ قشنگ
یجایی زیر ِ همین آسِمونای ِ یرنگ...
.
جایی که مردمونش باصفا وُ خاکیَن
همشون مثل ِ هَـمَن.. آدمای ِ پاکیَن...
.
خوزستان مال ِ منه.. مال ِ تو.. مال ِ همه
سرزمین ِ شادی که توو دلِش پُر از غمه...
.
اینجا انقد خوبه که مردمش دوسِش دارن
واسه آباد کردنش ندیدم کم بذارن!
.
مردمش اهل ِ دلَن.. اهل ِ موسیقی وُ ساز
هم نِی انبون میزنن.. هم دَف وُ تنبک وُ جاز...
.
همه شیک وُ خوش لباس توو دیار ِ خودشون
فرقیَم نمیکنه پیر باشن یا که جوون!
.
خوزستانی عاشقه.. عاشق ِ شادی وُ شور
عاشق ِ ماهی خوری؛ اونم از نوع ِ صُبور!
.
قهوه ی لذیذ وُ تلخ، چای ِ هِل یا دارچینی
لب ِ کارون میبَرَن دور ِ هم شب نشینی...
.
جلوی ِ مهمونشون قلیه ماهی میذارن
هرچی چیز ِ خوب دارن واسه مهمون میارن...
.
آخه خوزستانیا مَردمی مهرَبونن
خوبی توو ذاتشونه.. همیشه خوب میمونن!
.
خاک ِ خوزستان ِ من خاک ِ عاشق پَروَره
هرکی توش پا بذاره دل ِ اونو میبَره!
.
خوزستان مال ِ منه.. مال ِ تو.. مال ِ همه
سرزمین ِ شادی که توو دلش پُر از غمه...
.
