دلسُــرا

سروده های مُنا چ.ز
مشخصات بلاگ
دلسُــرا

✍🏻می نویسم از دل

آخرین نظرات

 

عزیزترینم.. کشورم.. ایران ِ من تاج ِ سَرَم
بدون ِ خاک ِ پاک ِ تو بیهوده ام.. بی ثمرم
.
ای همه اعتبار ِ من.. مایه ی افتخار ِ من
غرورم از تو زنده است.. عزّت ِ من تویی وطن
.
ایران ِ من بذار بگم با جون وُ دل عاشقتم
خداروشکر ایرونیَم.. خداروشکر لایقتم
.
کجای ِ دنیا مثل ِ تو مَظهر ِ بی ریائیه؟
کدوم نژادی بهتر از نژاد ِ آریائیه؟
.
کجا دلای ِ آدماش مثل ِ دل ِ ایرونیاست؟
کی مثل ِ مَرد ِ ایرونی نجیب وُ با حُجب وُ حَیاست؟
.
کدوم دیار ِ عاشقی لیلی ِ مجنونو داره؟
کجای ِ دنیا بهتر از زنای ِ ایرونو داره؟
.
طلوع ِ فرهنگ وُ هنر.. شب ِ جهالت رو سحر
همه از ایران ِ مَنه.. از خاک ِ مَرز ِ پُرگوهر
.
تمام ِ دنیا میدونن ایران مَهد ِ تمدّنه
هرکسی مُنکرش میشه بی شـَک حسابی نادونه!
.
ایران همیشه مال ِ ماست.. ما مَردم ِ غیور ِ پارس
کارون وُ دریای ِ خزر.. هر قطره از خلیج ِ فارس
.
شمال، جنوب، از شرق وُ غرب.. اقوام ِ مختلف همه
برای ِ قدرت ِ وطن، همبستگیشون مُحکمه
.
ما همه عضوی از همیم.. از پهنه ی یک سرزمین
اهل ِ یه خاکیم هممون.. ایرانیئیم فقط همین!
.

 

مُنا چ.ز

 

من سیگارم!
سوختن حقّ ِ من است!
ساخته شدم که بسوزم
هم به درد ِ خود.. هم به غم ِ دیگران...
من را از آتش جهنـَّم باکی نیست
که آتش ِ درونم هزار بار داغتر از آتش ِ جهنـَّم است!
.

 

مُنا چ.ز

 

نمیدانم بگویم یا نگویم!
ولی او یک شبی آمد بسویم...
.
نگاهش در نگاهم خیره افتاد
گرفت آب ِ دهانم در گلویم!
.
همانشب من دُچار ِ عشق گشتم
که او بشکست چون لیلی سَبویم!

نگاهش کرد کاری با دلم که
به هرجا بنگرم جز او نجویم!
.
من اکنون مانده ام عاشق وَ بی عشق
ولی جز او نباشد آرزویم!
.
نهان نیست از خدا.. از او چه پنهان
که تا سرحدّ ِ جان مشتاق ِ اویم!
.
دلم خواهد شبی دیگر چو آنشب
ببینم قامتش را روبرویم!
.
فقط یکبار ِ دیگر بارالهیٰ
نصیبم کن که عطرش را ببویم!
.

مُنا چ.ز

 

بنازم من به خوزستان.. به اقوام ِ برومَندَش
به ایل ِ بختیاری وُ عربهای هنرمندَش
.
به دزفولی ِ خوش لهجه.. به آبادانی ِ خونگرم
به اهوازی ِ پُرشور وُ نجیب وُ بی همانندش
.
بنازم من به خوزستان.. به فرزندان ِ خرّمشهر
به اهل ِ ایذه اهل ِ شوش.. به ماهشهری ِ دلبَندش
.
تمام ِ اهل ِ خوزستان همه یکدل وَ یکرنگند
همه از خاک ِ ایرانند.. جُدا از هم نخواهندش
.
بنازم من به خوزستان.. به نیزار ِ شِکرخیزش
به نخلستان ِ زیبا وُ به کارون ِ شکوهمندَش
.
خوشا بر حال ِ آنانکه ز نسل ِ پاک ِ کارونند
وَ خوش بر حال ِ آنکس که نمکگیر است وُ پابندَش
.
بنازم من به خوزستان.. به گرمای ِ دل انگیزش
به آفتاب ِ پُر از عشق وُ به شرجی ِ خوشایَندَش
.
دَم ِ فرزند ِ خوزستان چو گرمای ِ هوایَش گرم
همیشه در اَمان باشد.. نگهدارَد خداوندَش...
.

 

مُنا چ.ز

 

دیشب هوای ِ یارم خواب وُ خیالی ام کرد
یاد ِ نگاه ِ مستش حالی به حالی ام کرد!
.
با باور ِ خیالش تا اوج ِ عشق رفتم
عشقش چو باده ی ناب از غصّه خالی ام کرد!
.

 

مُنا چ.ز