با بال دل شکسته

 

با دَهر اگر شَوی هم آواز خوش است
با غصّه وُ غم گر بزنی ساز خوش است!
.
بُگذار که روح از قفس ِ تن برَهد 
با بال ِ دل ِ شکسته پرواز خوش است!
.

 

جای من اینجا نیست

 

جای ِ من اینجا نیست.. من ز دنیا سیرم
از خودم ناراضی.. از خدا دلگیرم!
.
گاه از زندگی ام جان به لب می آید
این چه بختی ست مرا؟ وای از این تقدیرم!
.
جای ِ من اینجا نیست.. آه باید برَوَم
آخر از این دنیا رَخت برمیگیرم...
.
بعد ِ مرگم آنگاه قدر ِ من میفهمند
آن کسانی که ز پُشت میزدند شمشیرم!
.
جای ِ من اینجا نیست.. من درون ِ قفسم
باری آزادم کن.. بگُشا زنجیرم!
.
منم آن مرغی که حسرتش پرواز است
گر مرا اوج دهند بال وُ پَر میگیرم...
.
جای ِ من اینجا نیست.. چه کسی میفهمد؟
تو مرا یاری کن دل ِ بی تقصیرم!
.