فالگیر

 

فالگیر هربار فالم را گرفت

نَقل ِ تعبیرش حالم را گرفت

.

بسکه در قهوه نقش ِ او نبود

حسرتش آخر وَبالم را گرفت

.

 

در طلب ِ تو

 

در ظلمت ِ شب ماه ِ منی.. قَمَر نخواهم
پایان ِ شبانگاه ِ منی.. سَحَر نخواهم!
.
آتش شده از عشق ِ تو گرمای ِ وجودم
تو شراره ی جان ِ منی.. شَرَر نخواهم!
.
بیرون نرَوَد هوایَت از سَرَم که یکدم 
بی هوای ِ تو سَر به تنم دگر نخواهم!
.
پَر میکشم از تو سوی ِ بیکرانه ی عشق 
تو خود پَر ِ پروازی وُ بال وُ پَر نخواهم!
.
می آیَم وُ می آیَم وُ از گُذرگه ِ دل 
راهی ِ رَه ِ تو میشوَم.. گُذر نخواهم!
.
جنگی ست میان ِ من وُ دل در طلب ِ تو
پیروزی ِ دل باید وُ من ظَفَر نخواهم!
.
آن تیر ِ نگاهی که زدی به سمت ِ قلبم
خود محافظ ِ جان ِ من است سِپَر نخواهم!
.
از عشق ِ تو با نابَلَدی غزل نوشتم
اوج ِ هُنر اینجاست وُ بَس! هُنر نخواهم!
.
مهمان شدم از سوی ِ خودم به قهوه ای تلخ 
با یاد ِ تو مینوشمش وُ شِکَر نخواهم!
.

 

فال و حال...

 

فنجان زودتر از قهوه فهمید فال ِ خوبی ندارم
فالگیر زودتر از فال فهمید حال ِ خوبی ندارم
.
من از لحن ِ تیک تاک ِ ساعت، پایان ِ سال فهمیدم
نه فقط فال وُ حال.. اصلاً سال ِ خوبی ندارم
.