رها خواهم شد

 

روزی من از این جسم جُدا خواهم شد 
چون مُرغ ِ سبُکبال رَها خواهم شد…
.
همراه ِ کبوتران ِ پاک با شادی وُ عشق
راهی به عرش ِ کبریا خواهم شد…
.
از بس که در این جهان شقاوت دیدم
آنجا پُر از شور وُ نـَوا خواهم شد…
.
دانـَم که رَوانه میشوم سوی ِ بهشت
من همنفس ِ فرشته ها خواهم شد…
.
آری بهشت.. این فقط حقّ ِ من است
من شامل ِ الطاف ِ خُدا خواهم شد...!
.

 

در اوج ِ آرزویم

 

او رفته است ولی من در انتظار ِ اویَم
هردَم پَر ِ خیالم می آرَدَش بسویم!
.
دِق کردم از فراقش.. دیگر توان ندارم
کِی میشود خدایا عطر ِ تنش ببویم؟!
.
با اینکه سهم ِ من نیست، قلبم همیشه با اوست
جز وصل ِ او ندارم در اوج ِ آرزویم!
.
دنیا مثال ِ او را هرگز به خود ندیده
من دلبری چو او را دیگر کجا بجویم؟!
.
از حسرت ِ وجودش در بستر ِ نیازم
تنها توانم از او هرشب غزل بگویم!
.
در انتهای ِ شعرم تنها کلامم این است :
میخواهمت هنوزم یار ِ فرشته خویَم!
.