با بال دل شکسته

 

با دَهر اگر شَوی هم آواز خوش است
با غصّه وُ غم گر بزنی ساز خوش است!
.
بُگذار که روح از قفس ِ تن برَهد 
با بال ِ دل ِ شکسته پرواز خوش است!
.

 

رهگذر ِ ناهموار

 

بجُز از هیچ چه باشد خلاء ِ خلوت ِ خالی ها را؟
با کسی پُر نتـَوان کرد عَدم ِ بودن ِ عالی ها را!
.
تا نخوابی شبی را ز فقر روی زمین ِ خالی
درک هرگز نتـَوانی کنی ارزش ِ قالی ها را!
.
زندگی گردش ِ ایّام به دنبال ِ غم وُ شادی هاست 
چاره ای نیست که تکرار کنیم این مُتوالی ها را...
. 
باید از راه ِ خیال رَد شد از این رهگذر ِ ناهموار
قدرتی هست که ممکن کند حتی محالی ها را!
.
واقعیت سبب ِ سردی ِ دل میشد اگر وَهم نبود
روح میمُرد اگر لمس نمیکرد خیالی ها را...
.