دلَت دریای ِ لطف وُ مهرَبانی ست
سِرشتت پاک.. ذاتت آسِمانی ست!
.
نگاهَت رهبر ِ اُرکِستر ِ عشق است
همان عشقی که در دل جاودانی ست!
.
دلم پُر میشود از عشق وُ احساس
از آهنگ ِ نگاهت کآن چنانی ست!
.
چه زیبا ساز ِ دل را مینـَوازی
چو انگشتان ِ زیبای پیانیست!
.
نوایی خوشتر از عشقـَت ندیدم
کزآن مرغ ِ دلم در نغمه خوانی ست!
.
نمیدانم چه کردی با دل ِ من
که این عشق از دلم یکدَم جُدا نیست!
.
دلم میخواهد از عشقـَت بمیرم
که از عشق ِ تو مُردن زندِگانی ست!
.
هنوز از باغچه ی عشقم گُل ِ یادتو میچینم
هنوزم بَعد ِ این سالا شبا خوابتو میبینم!
.
توی خوابم هنوز با تو دل وُ دستم میلرزه
هنوز حتّی خیالت هم برام دنیا رو میارزه!
.
تو من رو بردی از یادت.. میدونم.. خوب میدونم
منم مثل ِ تو باید شـَم.. ولی افسوس نمیتونم!
.
دوسِت دارم.. دوسِت دارم.. میبینی من چقد خوارم؟!
فقط با مرگ میتونم دل از عشق ِ تو بردارم!
.
غُبار ِ عشق ِ تو سالاست همه روحم رو پوشونده
مِث ِ گرد وُ غباری که رو تار ِ عنکبوت مونده!
.
منم اون عنکبوتی که توی تارش مَحبوسه
میدونم آخرش روحم توی عشق ِ تو میپوسه!
.
نمیدونم برای چی هنوز اینقد دوسِت دارم؟!
چرا راضی میشم اینجور وجودم رو بیازارم؟!
.
چرا دائم به یاد ِ تو همش از عشق میخونم؟
کجا پایان ِ این حِسّ ِ؟ نمیدونم.. نمیدونم...
.
عشق ِ تو برای من چه ارزشمند است
با یاد ِ تو تا هست دلم خُرسَند است!
.
غیر از تو کسی درون ِ قلبم ننشست
تا هست دلم، به عشق ِ تو پابند است!
.
هرچند دلم گدای عشق ِ تو شده ست
تا مهر ِ تو در اوست ثروتمند است!
.
گر طالع ِ من پر از غم وُ بدبختی ست
با عشق ِ تو امّا سعادتمند است!
.
از دوری ِ تو اشک ز چشمم جاری ست
با فکر ِ تو در کُنج ِ لبم لبخند است!
.
گر دست ِ فلک از تو جدا کرد مرا
زنجیر ِ دلم با دل ِ تو پیوند است!
.
دوری ِ تو تلخ است برایم ولی
امّید ِ تو شیرین مثال ِ قند است!
.
روزی به دیدنت می آیم...
روزی شاید شبیه ِ امروز شاید شبیه ِ فردا!
.
روزیکه پیرهن ِ حریر ِ آبی ام را پوشیده ام
وَ درحالیکه چین چین ِ دامنم در باد میرقصد
وَ دسته گلی را که با ذوق برایت تهیه کرده ام
از شدّت ِ لرزه ی دل وُ دستم به زمین افتاده
با صدایی بغض آلود وُ چشمانی نمناک
آهسته میگویم :
عزیزم دیدی آمدم!
.
رسیدی با سِلاح ِ گرم ِ احساس.. دل ِ سرسَختمو مغلوب کردی
زدی تیر ِ محبّت رو به قلبم.. خودت رو پیش ِ من محبوب کردی...
.
دوباره زنده شد احساسم انگار.. تو در من عشق رو بیدار کردی
کویر ِ خشک ِ قلب وُ باورم رو رسیدی با دلِت گلزار کردی!
.
برام از عشق گفتی از قشنگیش.. تنم لرزید وُ قلبم زیر وُ رو شد
نگاهم با همه بدبینیا با جهانی تازه انگار روبرو شد!
.
تویی حالا برام تنها بهانه برای گفتن ِ شعر از قشنگی
رسیدی وُ درونم پُر شد از عشق.. شدم باز غرق ِ رؤیاهای رنگی...
.
بگو بازم برام یار ِ قدیمی.. بگو از عاشقی هرچی میدونی
بگو تنهام نمیذاری وُ هستی.. بگو که تا ابد پیشم میمونی...
.
بمون با من دلیل ِ شادی ِ دل.. بمون تا غم توی سینم بمیره
بگیر از من تمام ِ غصّه ها رو.. که از تو قلب ِ مُردَم جون میگیره!
.
تو که مثل ِ گلای یاس ِ خوشبو پُر از زیبایی وُ احساس هستی
دل ِ من که یه گلدون ِ شکسته ست ولی بازم توو این گلدون نشستی!
.
فدای بی ریاییت مهربونم که من رو لایق ِ مِهرت میدونی
چه خوبه که تو رو دارم دوباره.. چه خوب که باز تو با من همزبونی...
.
