غرق عشق

 

بیقرار است دلم این دل ِ بیتاب چه کنم؟
شده ام عاشق ِ یک دلبر ِ جذّاب چه کنم؟
.
خُفته در بسترم هرشب هوس ِ دیدارش
از خیالش نبرَد چَشم ِ مرا خواب چه کنم؟
.
هرچه کردم رُخش از حافظه ام پاک نشد
نقش ِ ماه است مُصوَّر شده در آب چه کنم؟
.
فکر وُ ذکرم همه با اوست وُ تنم غرق ِ نیاز
بی حیایی شده این دل.. دل ِ ناباب چه کنم؟
.
اینکه برداشته ای سنگ ِ بزرگ است دل ِ من
نیست در بُنیه ی من قدرت ِ پرتاب چه کنم؟
.
ماهی ام من که شده عاشق ِ صیّاد وُ اگر
نتوانم بشـَوَم طُعمه ی قلّاب چه کنم؟
.
ساقی ِ عشق که چنین کُهنه شرابم دادی
گر ننوشم من از این جام ِ می ِ ناب چه کنم؟
.
غرق ِ عشقش شده است قایق ِ چوبین ِ دلم
دلم افتاده در این وَرطه ی گرداب چه کنم؟
.
چه کنم در طلبش؟ از که بخواهم کمکی؟!
چاره ام نیست.. مرا معجزه دریاب.. چه کنم؟
.

 

در اوج ِ آرزویم

 

او رفته است ولی من در انتظار ِ اویَم
هردَم پَر ِ خیالم می آرَدَش بسویم!
.
دِق کردم از فراقش.. دیگر توان ندارم
کِی میشود خدایا عطر ِ تنش ببویم؟!
.
با اینکه سهم ِ من نیست، قلبم همیشه با اوست
جز وصل ِ او ندارم در اوج ِ آرزویم!
.
دنیا مثال ِ او را هرگز به خود ندیده
من دلبری چو او را دیگر کجا بجویم؟!
.
از حسرت ِ وجودش در بستر ِ نیازم
تنها توانم از او هرشب غزل بگویم!
.
در انتهای ِ شعرم تنها کلامم این است :
میخواهمت هنوزم یار ِ فرشته خویَم!
.