گاه تو انگیزه ی آرامش وُ ذوق ِ عملم میشوی
گاه دلیل ِ عصَبانیت وُ خشم وُ جَدَلم میشوی!
.
گاه گریزان شـَوَم از یاد ِ تو وُ نام ِ تو
گاه چنان ورد ِ زبانی که ضرب المثلم میشوی!
.
گاه چه دوری ز خیال ِ من وُ رؤیای ِ من
گاه چه نزدیک، که انگار بغلم میشوی!
.
گاه خیالت ببرد روح ِ مرا تا خدا
گاه تو اغواگر ِ افکار ِ خوش ِ مُبتذلم میشوی!
.
گاه شـَوَد سمت ِ نگاهت متوجّه به من
گاه که اصلاً نمیبینی ام وُ بی مَحَلم میشوی!
.
گاه شـَوی تلخ بکامَم چو بَد میشوی
گاه که خوبی تو عشقم عسلم میشوی!
.
گاه به وَجد آیَم وُ از شوق ِ تو شاعر شوَم
گاه که نه دائم تو جان ِ غزلم میشوی!
.
گاه وُ بیگاه ندارد همه ی من تویی
زندگی ام هستی وُ حتّی اَجَلم میشوی!
.
