غبار ِ عشق

 

هنوز از باغچه ی عشقم گُل ِ یادتو میچینم
هنوزم بَعد ِ این سالا شبا خوابتو میبینم!
.
توی خوابم هنوز با تو دل وُ دستم میلرزه
هنوز حتّی خیالت هم برام دنیا رو میارزه!
.
تو من رو بردی از یادت.. میدونم.. خوب میدونم
منم مثل ِ تو باید شـَم.. ولی افسوس نمیتونم!
.
دوسِت دارم.. دوسِت دارم.. میبینی من چقد خوارم؟!
فقط با مرگ میتونم دل از عشق ِ تو بردارم!
.
غُبار ِ عشق ِ تو سالاست همه روحم رو پوشونده
مِث ِ گرد وُ غباری که رو تار ِ عنکبوت مونده!
.
منم اون عنکبوتی که توی تارش مَحبوسه
میدونم آخرش روحم توی عشق ِ تو میپوسه!
.
نمیدونم برای چی هنوز اینقد دوسِت دارم؟!
چرا راضی میشم اینجور وجودم رو بیازارم؟!
.
چرا دائم به یاد ِ تو همش از عشق میخونم؟
کجا پایان ِ این حِسّ ِ؟ نمیدونم.. نمیدونم...
.