نمی روید دگر گندم ز گندم

 

در این دوران بَدی پایان ندارد
دلی گر بشکنی تاوان ندارد!
.
دورویی وُ خیانت باب گشته
دگر صِدق وُ وفا خواهان ندارد!
.
هوای ِ عشق ها سَرد است وُ ابری
که ابرَش قطره ای باران ندارد!
.
تمام ِ عشق در حَدّ ِ کلام است
کسی هم بر کلام ایمان ندارد!
.
محبّت گر کـُنی گویند حقیر است
وَ شاید هم سَر وُ سامان ندارد!
.
ولی بی مهر باشی ارجمندی
تنور ِ مهرَبانی نان ندارد!
.
نمی رویَد دگر گندُم ز گندُم
کسی بر این مَثـَل اِذعان ندارد!
.
مُکافات ِ عمل غفلت پذیر است
تقاصی آه ِ مظلومان ندارد!
.