بنازم من به خوزستان

 

بنازم من به خوزستان.. به اقوام ِ برومَندَش
به ایل ِ بختیاری وُ عربهای هنرمندَش
.
به دزفولی ِ خوش لهجه.. به آبادانی ِ خونگرم
به اهوازی ِ پُرشور وُ نجیب وُ بی همانندش
.
بنازم من به خوزستان.. به فرزندان ِ خرّمشهر
به اهل ِ ایذه اهل ِ شوش.. به ماهشهری ِ دلبَندش
.
تمام ِ اهل ِ خوزستان همه یکدل وَ یکرنگند
همه از خاک ِ ایرانند.. جُدا از هم نخواهندش
.
بنازم من به خوزستان.. به نیزار ِ شِکرخیزش
به نخلستان ِ زیبا وُ به کارون ِ شکوهمندَش
.
خوشا بر حال ِ آنانکه ز نسل ِ پاک ِ کارونند
وَ خوش بر حال ِ آنکس که نمکگیر است وُ پابندَش
.
بنازم من به خوزستان.. به گرمای ِ دل انگیزش
به آفتاب ِ پُر از عشق وُ به شرجی ِ خوشایَندَش
.
دَم ِ فرزند ِ خوزستان چو گرمای ِ هوایَش گرم
همیشه در اَمان باشد.. نگهدارَد خداوندَش...
.