اهواز ِ من.. اهواز ِ زیبا.. شهر ِ خوبی
این مرکز ِ پیوند ِ اقوام ِ جُنوبی
.
شهری که مینازد به پُلهای قشنگش
پُز میدهد با مردم ِ زبر وُ زرنگش
.
اهواز آوای ِ خوش ِ دلدادگان است
شهر ِ نوای دلکـَش ِ آهنگران است
.
شهر ِ صبوری وُ توان است وُ تحمُّل
پَرورده ی مَرد وُ زنان ِ بهتر از گُل
.
اقوام ِ اهوازی غیورند وُ برومند
با لهجه های قومی ِ شیرین تر از قند
.
خون در رَگ ِ این مَردُمان پیوسته گرم است
یک مرد ِ اهوازی نجـیب وُ اَهل ِ شَرم است
.
اهواز با این مردمش همتا ندارد
هرکس که مهمانش شود دل می سپارد
.
اهواز ِ من.. جانم فدای کوچه هایت
من دوستت دارم فراوان بی نهایت...
.
