آرزو دارم گلدان ِ دستانش را
برای کاشتن ِ شاخه ای گُل ِ سرخ
.
برای رویاندن ِ رگهای ِ مِهر
در ساقه ی سبز ِ احساسش
.
تا شاهد باشم
شِکوفایی ِ غنچه ی زیبای عشق را
در کالبد ِ آبی ِ قلبش
.
تا ببویم با چشمان ِ بسته
عطر ِخوش ِ دلسپردگی را
.
وَ پر شوم از نیاز...
.
گاهی دلم هوای ِ یه کسی رو میکنه که دیدنش مَحاله!
دلم میخواد یه لحظه بشه ببینمش که اونم فقط خیاله...
.
یه حسّی از درونم چنگ به دلم میزنه یهو دلم میریزه!
تازه اونوقت میفهمم اونکه دیگه پیشم نیست چقد برام عزیزه!
.
انگار تموم ِ هستی باهم تبانی کردن اونو یادم بیارن!
هرجا نگام میفته از اون جلوی ِ چشمام یه اثری میذارن!
.
یا یکی رو میبینم چهرش.. صداش.. اداهاش.. همه شبیه ِ اونه
یا بوی ِ عطری میاد که بوی ِ اونو میده.. لعنت به این زمونه!
.
چه احساس ِ بدیه قلبم داره میگیره که چاره ای ندارم
به کی بگم غمم رو؟ خدا دلم تنگ شده میخوام بیاد کنارم!
.
تو چه کردی که دل را به تنـَم لرزاندی؟!
یک شـَبه آمدی وُ در دلم عُمری ماندی!
.
در نگاهت چه فروغی نهان بود که از پرتو ِ آن
عشق بر دَخمه ی تاریک ِ دلم افشاندی؟!
.
نه تو آن سان بَر ِ من بودی وُ نه من بَر ِ تو
که بدین سان تو مرا والِه ِ خود گرداندی!
.
این چه حسّی ست که من بَهر ِ تو در دِل دارم؟!
آن چه احساس ِ خوشی بود که سویَم راندی؟!
.
تو چه کردی که با جُرعه ای از جام ِ لبت
چشمه ی مِهر به صحرای ِ دلم جوشاندی؟!
.
تو نبودی من از عشق چه میدانستم!
تو چه خوب آمدی وُ خوب به من فهماندی!
.
