علاءالدّین

 

از وقتیکه تو رو توو زندگیم دارم
انگار رو قالیچه ی سُلیمان سوارم
چشمامو میبندم وُ با باد ِ خیال
پامو توو هر هفت شهر ِ عشق میذارم!
.
پرواز میکنم تا اوج ِ آسمون ِ اقبالم
ستاره ی آرزومو با دستم میگیرم
همه چی با تو دستیافتنی میشه
مهم نیست میخواد چی بشه تقدیرم!
.
با تو زندگی خواستنی میشه برام
انگیزه ها توو یه صف روبروم میشن
انگار یکی توو وجودم بهم ندا میده
طاقت بیار درد وُ غماتم تموم میشن!
.
من دختر ِ پادشاه نیستم تو ولی
صاحب ِ چراغ ِ جادو؛ علاءالدّین ِ منی
واسه تموم ِ دودلیها وُ تردیدام تو
تنها دلیل ِ رسیدن از شک به یقین ِ منی!
.

 

چشمانش

 

چشمانش!
چشمانش را که میخوانم
با حسادت می گویم :
کاش این شعر را من گفته بودم!
.

 

مناجات

 

خدایا شُکر بر هر چیز دادی
و بازهم شُکر اگر چیزی ندادی!
.
مرا شرمنده کردی زینهمه غم
خدایا بر سرم منـَّت نهادی!
. 
نمیدانم مگر از من چه دیدی
که بر رویم در مِحنـَت گشادی؟!
.
چرا با مردم ِ دنیا موافق
ولی با من همیشه در تضادّی؟!
.
یکی را غرق در عیش وُ سُروری
یکی را مثل ِ من جُز غم ندادی!
. 
خدایا حکمتت را شکر امّا
دگر بر تو ندارم اعتمادی...
.

 

دیگه از عشق نمیخونم!

 

دیگه از عشق نمیخونم.. چون دیگه عشقی نمونده
خیلی وقته که توو سینم روزگار جاشوُ سوزونده!
.
خیلی وقته که غم ِ عشق دیگه روم اثر نداره
دیگه حتّی درد ِ دوری اشکمو درنمیاره!
.
اینروزا دنیا به چشمم یه سرای ِ سوت وُ کوره
عشق وُ عاشقی کدومه؟ زنده موندنم به زوره!
.
مثِ زاغای ِ سیاه ِ باغ ِ خشک ِ روزگارم
پُر شدم از قهر وُ نفرت.. دیگه احساسی ندارم!
.
اون روزایی که وجودم همه عشق بود وُ صداقت
چی شد آخرش نصیبم؟ بجز افسوس وُ نِدامَت!
.
توی ِ دنیایی که جایی واسه خوبیا نداره
من چرا باید بمونم؟ منکه خوبیم بیشماره!
.
من برای دار ِ دنیا مث ِ پیرهن ِ گشادم
لایق ِ داشتن ِ من نیست آخه از سرش زیادم!
.
دنیا کاری کرده با من که نبودش آرزوم شه
واسه من شروع ِ تازست اگه این دنیا تموم شه!
.

 

با بال دل شکسته

 

با دَهر اگر شَوی هم آواز خوش است
با غصّه وُ غم گر بزنی ساز خوش است!
.
بُگذار که روح از قفس ِ تن برَهد 
با بال ِ دل ِ شکسته پرواز خوش است!
.